Vipassana (of beter gezegd: Anapanasati – mindfulness with breathing) 10 daagse retraite in Wat Suan Mokkh (International Dharma Hermitage) – Zuid Thailand – 1 tem 10 december 2016.
Mijn motivatie
– dieper inzicht te krijgen in mijzelf en de realiteit
– mijn hart te openen
– meer te leren over Theravada boeddhisme (in vgl met het zen Mahayana boeddhisme)
– de natuurlijke, tropische omgeving van Thailand te ervaren en ietwat van het ‘normale’ dagdagelijkse leven in Thailand
Dank
Vooreerst wens ik de mensen van Wat Suan Mokkh (de abt, de monnik, de nonnen, Mr Khung – yoga en tai-chi leraar en het ganse personeel) hartelijk te bedanken voor hun superontvangst, integriteit en intense dharmalessen. Ik zal hun nooit vergeten en altijd in mijn hart hebben. Ook dank aan Tom en Robert, mijn dharma broeders, voor hun ‘medezijn’.
Dagelijks programma: zie op website:http://www.suanmokkh-idh.org/idh-registration.html
Mijn bezorgdheden (vooraleer de retraite aan te vatten)
– elke dag om 4u opstaan: als ‘vroege vogel’ geen probleem voor mij en door op de vrije momenten een hazenslaapje te nemen bleef mijn energie de hele dag op peil (ook door de meditatie, yoga, 2 maaltijden,m en enkel water te drinken). Tijdens een zensesshin ben ik soms veel vermoeider.(maar er is daar s’avonds de bar dan ook open)
– slechts 2 vegetarische maaltijden per dag (geen avondeten enkel thee, een soort chocothee): op geenenkel moment heb ik honger gehad
– logies: hard betonnen bed, houten hoofdkussen, geen douches: heb ik opgelost door een luchtmatrasje (hoewel nog hard) en een zachter, zelf gemaakt hoofdkussen van mijn beddenlaken
– bewaren van de ‘nobele stilte: 10 dagen niet spreken, ook geen non verbale communicatie (bijv geen oogcontact): geenenkel probleem maar niet-spreken gaf mij geen ‘speciaal’ effect
– geen gsm, email, internet, niets lezen of schrijven: geen probleem voor mij
Al deze punten waren concentratie bevorderend (wat natuurlijk de bedoeling is).
Vipassana meditatie vergeleken met zen (zazen)
– Vipassana is het volgen en langer maken van de in- en uitademing (breathing in, breathing out) en het volgen van de bewegingen van het lichaam
– zazen is shikantaza (alleen maar zitten)
– zithouding is bij zen zeer precies voorgeschreven, bij Vipassana veel minder strikt voor beginners hoewel de ‘normale’ houding de volledige lotushouding is. Voor een zenbeoefenaar is het voortdurend bewegen van de mede beoefenaars ‘hinderlijk’ (recht staand mediteren, gaan plassen, van houding wisselen,…). Hoewel soms even de houding veranderen (handen op de knieen leggen) kan eventuele spanningen wegnemen. Wat ik niet zo begrijp is dat de abt en de monnik het hoofd meestal naar voren laat hangen en dat het topje van het hoofd niet naar de hemel gestrekt wordt zodat het hoofd en de ruggengraat volledig verticaal is (voor mij een vereiste om een juiste mentale houding en energie doorstroming te hebben). Maar wie ben ik om de lichaamshouding van een 84 jarige abt te beoordelen. Wat ik dus ook niet doe. (Uit respect maar ook uit nuchterheid – mijn beoefening en engagement is nul komma nul vergeleken met de zijne).
– in beide beoefeningen is de essentie hetzelfde: geen ego, geen zelf (anatman). Er is niemand die ademt of de lichaamsbewegingen aanstuurt. Er is enkel een lichaam – geest die de wet van onderlinge afhankelijkheid volgt. Geen doener, enkel leegte (ku, void).
– beide meditatiemethodes hebben hun kracht en effectiviteit reeds jaren bewezen. Voor mij is Vipassana nog iets ’te actief’ (hoewel het ook volledig loslaten is en enkel aandacht is). Zen is met shikantaza volledig ‘niet actief’. (Denkelijk ben ik als actieve zenbeoefenaar dan toch niet zo objectief)
– groepsgevoel: meer benadrukt in zen, hoewel de loving-kindness (van vipassana) in zen meer mag vermeld en beoefend worden
Hoogtepunten
– permanente aanwezigheid, dharma lessen (uitgebreide, praktische Theravada boeddhistische lessen) en de voorbeeldfunctie van de abt en de monnik
– de yoga en tai-chi lessen: door deze dagelijkse, intensieve beoefening wordt het lange zitten veel eenvoudiger, dit is iets dat we in zen meer moeten benadrukken
– de omgeving: natuur, dieren (muggen, mieren, libellen, vlinders, vogels, gekko’s, slangen, varaan, spinnen, scorpioenen – buiten en binnen onze slaapkamers), vijvers, de het tropische klimaat (stortregens, tropische warmte) + op blote voeten lopen + geen toiletpapier gebruiken (op zijn thais: met water) + steeds buiten (I love it !)
– het zitten en het wandelen (hoewel soms teveel van het goede, zelfs voor een ervaren zenbeoefenaar) – ik heb eerlijk gezegd de dagen (zelfs uren) liggen af te tellen (shame on me!)
– door enkel de twee maaltijden te nuttigen en enkel water te drinken ben ik wel wat vermagerd
Besluit:
– al mijn bovermelde doelstellingen werden ruim ingevuld, door het openen van mijn hart heb ik mijn Thailand reis iets ingekort om mijn vrouw sneller te kunnen terug te zien.
– indien je voldoende gemotiveerd bent en tijd hebt: zeker doen (is a life time experience). Maar dit is een zensesshin in Godinne natuurlijk ook.
Bij interesse en nog bijkomende vragen: geef gerust een seintje.
Ik ga voort met rustig maar intenser shikanza te beoefenen afgewisseld met ‘breathing in/breathing out’.
Dirk 11/12/2016